Çocuklarda parmak emme davranışının 4 yaşından sonra da devam etmesinin pek çok nedeni olabilir. Bunlardan en önemlisi çocuğun aileyle kurduğu iletişimdeki bozukluklar ya da eksikliklerdir.
Anne ve babası tarafından baskı gören davranışları kısıtlanan çocuklar kendine güvenmekte sıkıntılar yaşadıkları için parmak emme davranışı gösterebilirler.
Ebeveynleri sürekli tartışan çocuklar, ebeveynleri boşanmış çocuklar bu davranışı sergileyebilir.
Çocukların bu davranışı sergiledikleri bir diğer durum ise bir kardeşlerinin olmasıdır. Çocuklar kardeşi olduğu zaman anne-babasının onu sevmeyeceğinin ilgilenmeyeceğini düşünür ve dikkat çekmek amacıyla parmak emmeye başlar.
Çocuklar kedilerini yalnız ve güvensiz hissettiklerinde, yeterli ilgi ve sevgi görmediklerini düşündüklerinde, kendilerini bu davranışla rahatlamak ve güvende hissetmek isterler. Kendilerini rahat hissettikleri eski dönemlere geri döner ve o dönemde yaptıkları davranışları sergilerler. Parmak emme onların rahatlama ve hissettikleri duyguları ifade etme yoludur. Çocuk bu davranışıyla yardıma, ilgiye ve sevgiye ihtiyacı olduğunu ifade eder.
Yapılabilecekler
Çocuklarında parmak emme davranışı gözlenen aileler çocukları üzerinde bu davranışı bırakması yönünde baskı kurmamalıdır.Çocuğa bağırmak, azarlamak, eline vurmak, ellerini bağlamak, parmaklarına acı sürmek, çocuğun parmağını emmemesi için yapılan hareketler tam tersi etki yaparak çocuğu daha çok bu hareketi yapmaya itmektedir.Anne ve babaya parmak emmenin zararsız bir faaliyet olduğu açıkça anlatılmalıdır. Parmak emmenin diş deformasyonlarına sebep olmadığı, bir hastalık mahiyetinde olmadığı açıkça anlatılmalıdır.
Ailelerin yapacağı bir diğer şey ise çocuklarıyla iyi iletişim kurmaktır. Onları baskı altında bırakmamak, yapamadıkları bir şey olduğunda kızmamak, bir şey kırdıklarında aşırı tepki vermemek gerekir.
Aile içinde yaşan olumsuz diyalogların da çocuğa yansıtılmaması gerekmektedir.
Yenidoğan kardeşi olan çocuklar parmak emme davranışı gösterebilirler. Bu durumlarda anne ve babanın çocuklarla yakından ilgilenmesi, yenidoğan kardeşten uzak birebir ve kaliteli zaman geçirmesi bu davranışa bir çözüm olabilir.
Çocuk gelişim uzmanına danışılmalıdır.